به گزارش خبرنگار مهر، آلبوم «متروکه» عنوان یکی از تازه‌ترین آثار منتشرشده در بازار محصولات موسیقایی کشورمان است که طی روزهای اخیر با هنرمندی تعدادی از آهنگسازان و نوازندگان جوان کشورمان در دسترس مخاطبان قرار گرفته است.
«رقص و پروانه» به آهنگسازی عیسا غفاری و نوازندگی ویولن و ویولن آلتو علیرضا دریایی، «ارباب جمشید» به آهنگسازی و تنظیم سهیل مخبری و نوازندگی قیچک آلتو، کمانچه، ویولن سل و سهیل مخبری، «آینه باران» به آهنگسازی و نوازندگی گلفام خیام، «خاکستر» به آهنگسازی عطا صوت ابتکار و نوازندگی سنتور آرش بلوری، «عددناگازاگی» به آهنگسازی و نوازندگی گیتار الکتریک- موگ و آرپ احسان صدیق، «بیات فارسی» به آهنگسازی بامداد افشار، نوازندگی گیتار باس پویا شمالی و نوازندگی ویولن سل نیوشا قربانی، «عودلاجان» به آهنگسازی و اصوات الکترونیک آسو کهزادی و نوازندگی قانون صدا سدیفی، نوازندگی پیانو بصیر فقیه نصیری، نوازندگی تمبک علی گرامی فر قطعاتی هستند که در این آلبوم پیش روی شنوندگان قرار گرفته است.
در توضیحات این آلبوم آمده است: «طرح آلبوم موسیقی «متروکه» پیش از همه‌گیری بیماری کرونا در دی ماه سال ۱۳۹۸ در خلال گفت و گویی شکل گرفت. نام این آلبوم ناظر به ایده پردازش موسیقایی مفاهیم عینی و تجسمی و در ارتباط با خوانش های بینا رشته‌ای از فضاهای شهری شکل گرفت.
آری پس از گذشت تنها چند هفته، جهان روی دیگری به خود دید: خیابان‌ها و کوچه‌ها به ناگاه خالی از انسان شد و کرکره دکان‌ها پایین کشیده شد. انسان‌ها از خیابان‌ها به خانه‌ها رفتند و حیوان‌ها از جنگل‌ها به شهرها آمدند. دست‌ها از لمس با یکدیگر غافل ماندند و آغوش از وصل هم فارغ. فروغ از جهان رفت و باد سردی وزید. همه اینها پرده از مفهومی اجباری برداشت: «غیاب انسان»؛ غیابی ضروری که گرچه دیری نماند و پس از چند هفته، خود را به مفاهیمی چون «فاصله»، «فاصله گذاری» و بعد «فاصله گذاری اجتماعی» تقلیل داد، اما گویی با مسئله «غیاب» که در بطن ایده «متروکه» جا داشت، قرین و هم قِران شد و ماند.
عاملیت انسان بر متروکه‌ها، بر خلاف مخروبه‌ها، شاید از سر ناتوانی و ضعف انسان در مقاومت برابر عامل تحمیلی «ترک» و ترک پذیریِ ذاتِ تاریخ سازِ رخدادِ موجد ترک و واگذاری آنچه بیشتر بر تصاحبش هیچ صحبتی نبوده، باشد؛ ترک کردن و وانهادن و متروکه ساختن به دست خویش، اما بی رضایت و شاید اجازتی. پس گرچه در روند تخریب انسان سوژه‌ای فعال است، اما در عمده صورت‌های گوناگون «ترک کردن» انسان سوژه گی خویش را نفی می‌کند تا از متروکه سازی جلوگیری کند و خود را در فضای خصوصی پیرامون نقطه‌ای که استعداد متروکه‌گی پیدا کرده، پایدار کند.
با این وصف‌ها که رفت، آلبوم متروکه مجموعه آثاری است از موسیقیدانانی که نگاهی انداخته‌اند به متروکه‌های پیرامونی، در زمان و مکان خاصی که خود پیش فرش خود در خلق اثر دانسته‌اند و گاه از نام قطعه می‌توان از آنها دریافتی کرد. پس هر قطعه «متروکه» بینش و خوانش شخصی یک آهنگساز است از مفهوم کلی متروکه. انتخاب و گروه ساختن آهنگسازان این مجموعه، نیز چینش و ترتیب و توالی قطعات، بر حسب شناخت یا سلیقه شخصی ناشر بوده است. مراحل ضبط و تولید آلبوم را شرایط محدود کننده بیماری به تعویق انداخت تا پس از حدود یک سال این کار به ثمر نشیند.
آلبوم «متروکه» به طراحی، مدیریت هنری و تهیه کنندگی ارژنگ آقاجری با شماره مجوز ۱۳۹۹-۴۰۶۳ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و شماره ثبت ۴۰۱۰۲ کتابخانه ملی در دسترس مخاطبان قرار گرفته است.
نظر شما